شعری از یه دکتر

اسم تو قشنگ ترین قصه برای گفتنه اسم تو قشنگ ترین قصه واسه شنفتنه غنچه ی نجیب اسم تو روی باغ لبم بهترین غنچه ی لذت برای شکفتنه لحظه ی طلایی نوازش گیسوی تو مثل ناز دست روی خواب چمن کشیدنه داغی وسوسوه ی گرفتن دستای تو کوره ی بزرگ خورشید و توی خواب دیدنه تو چی هستی ؟ تو چی هستی که تماشا کردنت مثل پر به آسمون گشودنه تو کی هستی ؟ تو کی هستی که تمام لحظه ها بی تو بودن ، مثل با تو بودنه زیر نور خیس بارون ، مخمل سبز چشات جنگل جادویی در به دری های منه گیسوی بلند تو ، که شعری از رهاییه زنجیر سیاه موندن برای پای منه صدای هق هق من میون تاریکی شب صدای شکستنه ، صدای سرد مردنه صدای دور شدن پای من از کوچه ی تو آخرین حرف منه صدای جون سپردنه